اثربخشی آموزش توجه بر مهار توجه، توجه متمرکز، و توجه پراکنده دانش‌آموزان دختر دارای اضطراب امتحان

زمینه و هدف: اضطراب امتحان حالتی از اضطراب عمومی ‌بوده و شامل پاسخ ­های شناختی، جسمانی و رفتاری مرتبط با ترس از شکست است که به هنگام وقوع عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش توجه بر مهار توجه، توجه متمرکز و توجه پراکنده دانش‌آموزان دختر دارای اضطراب امتحان بود. روش: روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه است. به‌منظور انجام این پژوهش نمونه‌ای متشکل از 30 نفر از دانش‌آموزان دختر با اضطراب امتحان دوره متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی 94-1393 به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند­مرحله‌ای انتخاب و در گروه‌های آزمایش و گواه به صورت تصادفی جایدهی شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب (ساراسون، 1984) و ابزار اندازه‌گیری توجه متمرکز و پراکنده و پرسشنامه مهار توجه (دیری بری و رید، 2002) بود. قبل از اجرای متغیر مستقل از هر دو گروه پیش‌آزمون گرفته شد. سپس گروه آزمایش مداخله آموزشی را در طی 8 جلسه آموزشی در طول 2 ماه دریافت کرد. داده‌های به‌دست‌آمده توسط تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش توجه بر مهار توجه، توجه متمرکز و پراکنده تأثیر معناداری داشته است (p < 0/001). میزان تأثیر آموزش توجه بر مؤلفه‌های مهار توجه، توجه متمرکز و پراکنده به ترتیب 53، 54 و 40 درصد بود. نتیجه‌گیری: بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان از آموزش توجه جهت افزایش توجه و تمرکز دانش­آموزان دارای اضطراب امتحان استفاده کرد.